ถ้าตัวของผม ความรู้สึกของผม จิตวิญญาณของผม
และทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมกำลังทำอยู่คือสิ่งที่ถูกแทนค่า
ด้วยคำว่า “ความมืด”
ผมขอให้คุณ ผู้ซึ่งเป็นเสมือนเป็นแรงบันดาลใจของผม
ได้เจอซึ่งแสงสว่างที่คุณกำลังค้นหา
ขอให้คุณจงข้ามพ้นซึ่งความมืดมนนี้ไป
ผมขอให้คุณได้พบซึ่งแสงสว่างเป็นเครื่องนำทางชีวิตใหม่ของคุณ
และขอให้ชีวิตของคุณสดใส่ปราศจากซึ่งความทุกข์ทนและมืดมนตลอดกาล
ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเสียเวลาอันมีค่าสำหรับใช้เดินร่วมกันมานับกว่าครึ่งชีวิต
แต่สำหรับผมการที่ได้ใช้เวลาเดินทางร่วมกันมากว่าครึ่งชีวิตนี้คุณทำให้ผมได้รับรู้ว่า
บนโลกใบนี้มันกว้างใหญ่และมีความหมายเหลือ เกินท้องฟ้า ดวงอาทิตย์
ดวงดาวและดวงจันทร์ที่แสนธรรมดากลับดูมีค่าและมีความหมาย
คุณทำให้ผมมีทัศนะคติในการมองโลกเปลี่ยนแปลงไป
คุณเป็นเหมือนแสงสว่างที่จุดประกายความฝันให้ผม
คุณทำให้ผมอยากเป็นนักเขียน นักอ่าน
นักท่องเที่ยว และเป็นนักฝัน
การเริ่มต้น และการสิ้นสุดลง ของคำว่า “เรา” เกิดขึ้นและจบลง
ณ จุดที่เรียกกันว่าปลายเส้นขอบฟ้า ณ บริเวณที่กลางวันและกลางคืนมาบรรจบพบเจอกัน
นิยามแห่งความมืดและความสว่างเป็นตัวกำหนดทุกสิ่งบนโลกนี้ หนีไม่พ้นวงจรแห่งธรรมชาติ
คือ การเริ่มต้น การดำรงอยู่ การเสื่อมโทรม และการสิ้นสุด
ขอบคุณ คุณผู้ซึ่งเป็นบทเรียนแห่งชีวิตที่ทำให้ผมเข้มแข็งขึ้น
และทำให้ผมกล้าที่จะเดินทางสู่โลกกว้าง
ขอบคุณ คุณ ผู้ซึ่งทำให้ผมเข้าถึงความเป็นมนุษย์ นั้นคือ ความรัก โลภ ความโกรธ และความหลง
ขอบคุณ อุปสรรค์ต่างๆ ที่ทำให้เราต้องห่างกันแสนไกลทั้งในด้านทัศนะคติ
และวิถีแห่งความคิดและขอบคุณการเวลา รวมถึงระยะทางอันแสนห่างไกล
ที่ทำให้เราเข้าใจตัวเราเองมากขึ้น
"ผมยังยืนยันที่จะให้ชีวิตตามลำพังจนกว่าจะค้นพ้นพบแสงสว่างดวงใหม่
อีกครั้งและยังรอคอยแสงสว่างดวงเดิมเป็นเครื่องนำทางตลอดไป"
